Η Aνθρωπολογία του Xώρου (1.εισαγωγική εικόνα) είναι η επιστήμη που αντιμετωπίζει στο σύνολό τους τις σχέσεις του ανθρώπου ,με το χώρο που χρησιμοποιεί, στις διαστάσεις του Χρόνου: σχέσεις πρακτικές, συναισθηματικές, ιδεολογικές. Είναι αυτή που ασχολείται με το πώς γίνεται αντιληπτός και ιδιοποιήσημος ο χώρος του οικισμού, της γειτονιάς, της κατοικίας, στις διάφορες κοινωνίες, διερευνώντας, προβάλλοντας, συγκρίνοντας, και αξιοποιώντας τις όποιες ιδιομορφίες η κάθε κοινωνία παρουσιάζει. Πρόκειται για μία επιστήμη νέα που ουσιαστικά δημιουργήθηκε μετά την κατάρρευση των ιδεών του μοντέρνου κινήματος (2.αποκρουστική μοντέρνα εικόνα) κι αυτό γιατί τότε χρειάστηκε. Οι ακραίες ορθολογιστικές τοποθετήσεις των μοντέρνων αρχιτεκτόνων, σύμφωνα με τις οποίες ένα σπίτι πρέπει να είναι μια "μηχανή του κατοικείν", οι αντιπαραθέσεις τους με τους οπαδούς του αδικαιολόγητου φορμαλισμού και η υποταγή της Αρχιτεκτονικής στην πράγματι εντυπωσιακή τεχνολογική πρόοδο οδήγησαν στην αποσπασματική αντιμετώπιση του αρχιτεκτονικού χώρου είτε μονόπλευρα λειτουργικά (3.σχέδια μοντέρνων), είτε αλόγιστα μορφοκρατικά, είτε υπέρμετρα τεχνολογικά. Όμως μία μορφή δεν παύει να απευθύνεται ,κι επομένως να λειτουργεί, και στα τρία επίπεδα της ανθρώπινης υπόστασης, στο υλικό, στο συναισθηματικό και στο ιδεολογικό. Σήμερα είναι πλέον κοινός τόπος και διδάσκεται σε όλες τις σχολές της Αρχιτεκτονικής πως η αισθητική απόδοση και η σημαντική φόρτιση έχουν ισότιμη αξία με την καλή διακίνηση αγαθών (4.φωτογραφία σύγχρονης πόλης) και ανθρώπων μέσα στο χώρο του σπιτιού, της γειτονιάς ή της πόλης. Θα πρέπει πρώτα να καταξιωθεί ο χώρος ως έννοια με τέσσερις διαστάσεις ,κι όλα τα επακόλουθα που δημιουργεί μια τέταρτη διάσταση (5.σκίτσο χωροχρόνου)  ...... >> Πλήρες κείμενο